Öfkeyle bakan gözler doğruyu 'yanlış' görür, 'yanlış'ı planlar, 'yanlış'ı sonuçlar. Plan doğrudur aslında ama malzemesi 'yanlış'tır. Doğru işleyen bir planın sonucu da doğrudur. Bu devinimde bilinen tek doğru, süreci tamamlayan zamandır. Zaman işler, öfke hammaddesi zamanla biter. Reaksiyon ya füzyondur(birleşme) elinize daha büyük bir yanlış geçer, yada fisyon(bölünme)birden fazla yanlışı doğurur. 'yanlış'a 'doğru' bilincini veren hammaddeniz(öfke) zamanla tükendiği için 'yanlış' bir sonuç farkındalığınız meydana gelir. Sonuç 'yanlış'tır. Gayri ihtiyari bir durumdur. Kişinin suçu görecelidir. Suç olan kısmı öfkelenmeniz değildir.
Suç, bu hammadeyi zamanla tükenmesini beklemek yerine değerlendirip reaksiyona sokmanızdır.
Suç, bu hammadeyi zamanla tükenmesini beklemek yerine değerlendirip reaksiyona sokmanızdır.
0 kişi titretti:
Yorum Gönder